Why Friendship? A Plan for Training Children in a Society
Subject Areas :
Reza
Mahuzi
1
(پژوهشكده مطالعات فرهنگي و اجتماعي)
Keywords: friendship education child,
Abstract :
In the course of the eruption of turbulent events in certain societies, only those people can resist and overcome the new problems, and even proceed to benefit from its opportunities that knowingly try to involve themselves collectively in understanding, analyzing and solving the problems. Such cooperation with themselves and others pertains, more than ever, to a cultural issue that should reside in one’s life. The present work, with a philosophical emphasis on the concept of friendship, seeks to prove that our education in present and future situation should draw its attention to this issue. To this end, after separating the ideal state from the existing state, friendship should be introduced as a kind of management of the society in an existing concrete way. Finally, this method should be generalized on the whole of educational system of the country ranging from the kindergartens to the universities.
ابن‌سينا، الهيات شفا، فصل ششم از مقاله دوم برهان شفا، بي¬تا.
افلاطون، مجموعه آثار، ترجمه رضا كاوياني و محمد حسن لطفي، تهران، انتشارات خوارزمي، چ 3، 1380.
دهقاني، رضا، درآمدي به فلسفه ميان فرهنگي، تهران، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، 1396.
فارابي، ابونصر، انديشه‌هاي اهل مدينه فاضله، ترجمه سيد جعفر سجادي، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1379.
ماحوزي، رضا، «پيوند شهر آرماني و شهر واقعي در انديشه افلاطون»، فصلنامه خردنامه صدرا، س 19، ش 1، پياپي 73، 1392.
ماحوزي، رضا، «پيوند اخلاق فردي و اخلاق اجتماعي در انديشه خواجه نصيرالدين طوسي»، مجموعه مقالات فردگرايي و جمع‌گرايي در آموزه‌هاي اسلامي، تدوين و ويرايش مرتضي بحراني، تهران، انتشارات پژوهشکده مطالعات فرهنگي و اجتماعي، 1394.
ملاصدرا، الحکمة المتعالية في الاسفار العقلية الاربعة، بيروت، دار احياء، ج 1، 1981 م.
ويتراک، بيورن، سير تکوين دانشگاه مدرن، ترجمه آريا متين، تهران، پژوهشکده مطالعات فرهنگي و اجتماعي، 1396.
طوسي، خواجه نصيرالدين، اخلاق ناصري، تصحيح مجتبي مينوي و عليرضا حيدري، تهران، انتشارات خوارزمي، 1387.
يگر، ورنر، پايديا، ترجمه محمد حسن لطفي، تهران، انتشارات خوارزمي، 1380.